خشونت خانگی ممکن است برای هر کسی رخ دهد. خصوصا در شرایط قرنطینه موارد گزارش شده توسط افراد افزایش یافته است. طبق آمار، از هر 3 زن، 1 نفر و از هر 4 مرد، 1 نفر خشونت فیزیکی توسط شریک خود را تجربه کرده است. در ادامه راهکارهایی جهت پیشگیری از خشونت خانگی را به اشتراک می‌گذاریم.
برای پایان خشونت خانگی چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم؟
- جلوگیری از خشونت قبل از شروع آن: از طریق ایجاد تغییرات اجتماعی و فرهنگی در کل جامعه.
- مداخله زودهنگام: برای جلوگیری از تکرار یا تشدید خشونت خانگی
- پاسخ به بحران: با ارائه اطلاعات و خدماتی مانند مکانی امن، پشتیبانی و مشاوره
پیشگیری از خشونت خانگی: قدم اول
پیشگیری اولیه به مجموعه اقداماتی گفته می شود که در وهله اول از بروز خشونت خانگی جلوگیری می کنند. این مجموعه از فعالیت ها و اقدامات جامعه را در مقیاس کلی و همچنین در سطح گروه های خاصی از جامعه، مورد هدف قرار می دهد. برای پیشگیری از خشونت خانگی، ما باید شرایط اجتماعی و نگرش هایی که زمینه ساز بروز خشونت می شوند را تغییر دهیم. این تغییرات شامل:
- طراحی استراتژی هایی برای تغییر نگرش های خطرناک و منفی نسبت به زنان، تبلیغ برابری جنسیتی و تشویق روابط مبتنی بر احترام
- به چالش کشیدن انکار خشونت علیه زنان
- استفاده از رویکرد های مکمل
- سرمایه گذاری طولانی مدت در حوزه فرهنگ؛ چرا که تغییر فرهنگ، به ده ها سال زمان احتیاج دارد.
مداخله‌ی زودهنگام: قدم دوم
مداخله‌ی زود هنگام مجموعه فعالیت هایی است که در تشخیص و پشتیبانی از خانواده های آسیب دیده از خشونت خانگی، طراحی و اجرا می شوند. هدف این اقدامات، جلوگیری از بروز خشونت خانگی و یا افزایش شدت آن ها، جلوگیری از تکرار خشونت و کاهش امکان بروز آسیب در طولانی مدت می باشد.
برنامه های مداخله زودهنگام در چه مواردی کاربرد دارند؟
هر زمانی که خانواده و یا افرادی تحت تاثیر خشونت خانگی قرار بگیرند، می توانند با افرادی تماس گرفته و کمک بخواهند. این تماس و درخواست کمک در مکان های زیر ممکن است:
- مراکز مراقبت های بهداشتی مثل بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها
- مدارس و پیش دبستانی ها که در خصوص مراقبت از کودکان تخصص دارند.
- مراکز ارائه دهنده خدمات خانگی، مسکن، اشتغال، بهداشت روان و خدمات جلوگیری از سو استفاده از داروها و الکل
- گروه های محلی در مناطق مختلف شهرها، مانند باشگاه های ورزشی.
کارکنان بیمارستان ها، کارمندان مراکز بهداشتی، معلمان، آرایشگاه ها، کارمندان مهدکودک ها، مربیان کودکان، دامپزشکان، اعضای خانواده، همسایگان و اطرافیان می توانند برای تشخیص علائم خشونت خانگی آموزش ببینند تا بتوانند ضمن تشخیص این موارد، اقدامات حمایتی مناسب را ارائه کنند.
پاسخ در شرایط بحرانی: قدم سوم
چه زمانی واکنش بحرانی نیاز است؟ زمانی که بازماندگان و قربانیان یک خشونت خانگی، برای در امان ماندن از افراد خطرناک و دخیل در اقدامات خشونت آمیز، به حمایت نیاز دارند. ممکن است این موارد شامل افرادی شود که در یک رابطه خشونت آمیز و خطرناک هستند و قصد ترک محل را دارند یا قبلا شریک زندگی و شرایط خطرناک زندگی خود را ترک کرده اند.
چرا این اقدامات مهم هستند؟ قربانیان خشونت های خانگی در خطر جدی قرار دارند و گاهی آسیب های وارده می تواند جبران ناپذیر باشد. در وهله‌ی اول، پاسخ اصولی در شرایط بحرانی بسیار اهمیت دارد؛ زیرا از آسیب های جدی جلوگیری کرده و می تواند جان افراد را نجات دهد. همچنین با حمایت صحیح، بازماندگان خشونت های خانگی می توانند پس از شرایط سخت بهبود یابند و رشد کنند.
نکات مهم درباره پاسخ مناسب در شرایط بحرانی
هنگامی که یک بازمانده قربانی برای اولین بار به دنبال حمایت می گردد، پاسخ اولیه حیاتی است. اگر پاسخ اولیه به خوبی نتواند از قربانی حمایت کند و از این فرصت به خوبی استفاده نشود، ممکن است در دفعات بعد، قربانی تمایلی به درخواست حمایت مجدد نداشته باشد و بیشتر در معرض خطر قرار بگیرد. اگر شرایط به خوبی کنترل شود، احتمال ایجاد یک زندگی ایمن جدید و مفید برای وی افزایش می یابد. برای آنکه اولین پاسخ در شرایط بحرانی مفید واقع شود:
- بازمانده خشونت خانگی باید پذیرفته شده و تجربیات او جدی گرفته شود.
- حقوق آن ها باید محفوظ شود و به خوبی از آنها مراقبت شود.
- باید به بازمانده ها گزینه های قابل دسترس ارائه شود و برای ایجاد تغییرات امن، باید مورد حمایت قرار بگیرند.
- بازمانده ها نباید مورد قضاوت قرار بگیرند و اگر تصمیمی مبنی بر بازگشت به رابطه قبلی خود داشته باشند، نباید از خدمات محروم شوند.
- آن ها باید در هر زمان به منابع حمایتی دسترسی داشته باشند.
- گاهی اوقات ممکن است فرد قربانی قبل از ترک کامل و امن رابطه، چندین بار تلاش و تقلا کند.
پیشنهاد مطالعه: علامت خشونت علیه زنان
خدمات تخصصی خشونت خانگی چگونه کار می کنند؟
متخصصانی که در زمینه حمایت از قربانیان خشونت های خانگی خدمات ارائه می دهند، در خط مقدم حمایت از قربانیان قرار دارند. این افراد نیاز های قربانیان را در مرکز خدمات و حمایت های خود قرار می دهند. سه اصل، زیربنای کار این متخصصان است:
- ایمنی به عنوان اولویت
- نمایندگی و توانمندسازی قربانیان بازمانده
- مسئولیت پذیری در برابر افراد خشونت دیده
متخصصان، در زمینه شناخت و پاسخ به خشونت خانگی تخصص دارند. آنها:
- ماهیت و پویایی خشونت خانگی را درک می کنند
- با قربانی برای ارزیابی خطر و مدیریت امنیت وی همکاری می کنند
- از قربانیان برای ایجاد یک زندگی جدید حمایت می‌کنند.
در صورتی که خود شما یا کسی که می شناسید، در معرض خطر فوری ناشی از خشونت خانگی قرار دارید، با پلیس تماس بگیرید. همچنین می‌توانید موارد خشونت خانگی با مرکز اورژانس اجتماعی یا شماره تلفن 123 درمیان بگذارند. همچنین در صورتی که نیاز دارید تا در مورد مراکز امن زنان تحت خشونت خانگی اطلاعاتی کسب کنید و یا به آن بپیوندید، از طریق این لینک نسبت به کسب اطلاعات اقدام بفرمایید.
نتیجه
اگر تحت خشونگ خانگی هستید، این به این معنا نیست که شما انسانی کم‌ارزش هستید، شما انسانی محترم هستید که در شرایطی دشوار قرار گرفته‌اید. درمان خشونت خانگی به مانند سایر مشکلات امکان‌پذیر است. راه های مقابله با خشونت خانگی را پی بگیرید و به توصیه‌های بالا عمل کنید.