در این مقاله به بیان کامل حکم خودارضایی در ادیان اسلام، مسیحیت، یهودیت و زردشت می‌پردازیم.
خودارضایی چیست؟
در سنین جوانی که انسان قدرت جسمی و میل جنسی بیشتری دارد، ممکن است همراه با طغیان جنسی ذاتی خود همراه شده و از طریق بیراهه هایی نیاز خود را برطرف کند. خودارضایی، یکی از روش‌های تحریک میل جنسی است؛ به طوری که نیازی به شریک جنسی ندارد و افراد با تحریک کردن اندام‌های جنسی خود، می‌توانند لذت جنسی و ارضا را تجربه کنند.
حکم خود ارضایی از نظر ادیان مختلف
حکم خودارضایی در ادیان مسئله‌ای است که بسیار پرسیده می‌شود و عالمان دینی همواره به این موضوع اهتمام ورزیده‌اند.
حکم خودارضایی در اسلام
خودارضایی از نگاه اسلام
در اسلام دو مذهب غالب شیعه و سنی را داریم. به طور کلی می‌توان گفت که هر دو مذهب، خودارضایی را گناهی بزرگ دانسته‌اند. چرا که متن صریح قرآن بیانگر این موضوع است. اما در این بین یک سری اختلافات کوچکی نیز وجود دارد که میتونید در ادامه نظر شیعه و اهل سنت درباره خود ارضایی رو بدونید.
خودارضایی و شیعه
امام صادق (ع) فرمودند:« استمناء گناه بزرگی است که خداوند در کتابش از این عمل نهی کرده. کسی که استمنا کند مانند کسی است که با خود ازدواج کرده و اگر بدانم کسی چنین عملی را مرتکب می شود، هرگز با وی غذا نمی خورم.»
ابو بصیر می‌گوید از حضرت امام صادق (ع) شنیدم که فرمودند: سه طایفه‌اند که خداوند در روز قیامت با آن‌ها تکلم نمی‌کند و به ایشان عنایتی ندارد و از گناه، پاکشان نمی‌سازد و برای آنان عذاب دردناک است؛ کسی که موی صورت خود را بکند، کسی که استمنا نماید و کسی که با او لواط شود.[1]
از نظر تمام فقها و مراجع تقلید شیعه نیز، خودارضایی حرام و گناه بزرگی است.
خود ارضایی از نظر اهل سنت
اهل سنت نظرات متفاوتی را درمورد خود ارضایی دارند. علمای شافعی و مالکی آن را تماما دارای اشکال و حرام می‌دانند؛ تابعین در مواردی آن را مجاز می‌شمارند و برخی آن را مکروه می‌دانند. حنفی و حنبلی در موردی که شخص مجرد باشد و و به منظور پیشگیری از ارتکاب زنا باشد آن را مجاز دانسته‌اند.
طبق نظر سه تن از امامان اهل تسنن نیز، انجام خودارضایی اگر به منظور پیشگیری از ارتکاب به زنای محصنه باشد، جایز است.
در مقاله‌ای جداگانه به طور گسترده‌تری به بیان حکم خودارضایی در اسلام پرداختیم که میتونید مطالعه کنید.
مسیحیت
همواره یکی از دشوارترین و در عین حال مهمترین چالش‌هایی است که مسیحیان با آن روبرو بوده‌اند مسئله خودارضایی هست. بسیاری از مسیحیان از آن جهت که کلام خدا هرگز بطور خاص به خودارضائی اشاره نکرده، پاسخی برای این مسئله ندارند. از این رو باید به دیگر آیات کتاب مقدس که در آن‌ها به مسائلی از جمله حفظ تقدس، پرهیزکاری و اجتناب از شهوات جسمانی می‌پردازند، پرداخت.
در ادامه به بیان آیاتی از کتاب امروزی مسیحیان خواهیم پرداخت.
«رابطه جنسی که خارج از تعهد دو طرفه صورت بگیرد، در مسیر متضاد با اراده الهی قرار خواهد گرفت» (عبرانیان ۱۳:۴).
«به اجرا در آوردن فرامین الهی تنها به مدد روح خدا امکان پذیر است. از یاد نبریم که عیسی مسیح نیز با قدرت روح خدا موفق شد تا بر وسوسه‌ها غلبه کند. باید اذعان داشت که خداوند هرگز شخص را وسوسه نمی‌کند. خداوند یاور ما در غلبه بر وسوسه‌ها است و نه وسوسه کننده ما.»
لطفاً آیات زیر را پیرامون مدد الهی در مواجه شدن با وسوسه‌ها مطالعه کنید (یعقوب ۱:۱۳-۱۴، اول قرنتیان ۱۰:۱۳، دوم قرنتیان ۱۰:۳-۵، رومیان ۶:۱۱-۱۴، عبرانیان ۴:۱۵-۱۶، دوم قرنتیان ۷:۱).
کاتولیک
امروزه مسیحیان کاتولیک خودارضایی را گناه می‌دانند.
به طور دقیق‌تر، از نظر کلیسای کاتولیک، در پاره‌ای موارد، برای شناخت بدن و احساسات جنسی، خودارضایی را مجاز می‌شمارند.
ارتدکس
مسیحیان ارتدکس‌های شرقی، خودارضایی را گناه می‌دانند.
کلیسای ارتدکس شرقی و یا کلیسای مسیحی ارتدکس به تمایلات جنسی به عنوان یک هدیه آسمانی می‌نگرد که تکامل خود را در روابط زناشویی می‌یابد. کلیسای ارتدکس به رابطه جنسی به عنوان یک گناه نگاه نمی‌کند؛ بلکه سوء استفاده از هدیه تمایلات جنسی را گناه می‌داند. از آنجا که عمل استمنا خود خواسته است و طبیعت آن از اظهار عشق فرد دیگری ناتوان است، به آن به عنوان یک انحراف در استفاده از هدیه تمایلات جنسی نگاه شده. این امر به ویژه هنگامی آشکار می‌شود که استمنا به صورت یک اعتیاد درآید. دست کم، عادت خود ارضایی به عنوان ارج نهادن به هدیه خدا یا همان تمایلات جنسی نیست.
پروتستان
پروتستان‌ها آن را گناه نمی‌پندارند.
به عقیدهٔ پروتستان‌ها، خودارضایی یک سیر طبیعی از سیکل جنسی افراد است و این امر مانع از روابط جنسی‌ای مانند همجنس‌گرایی می‌شود که از نظر کلیسای پروتستان «غیرمجاز» است.
یهود
خود ارضایی در یهودیت به طور کامل منع نمی‌شود و عملی توأم با سلامتی و نشاط آوری تلقی می‌گردد؛ اما در برخی شاخه‌های آن خود ارضایی جنس مذکر ممنوع است.
زردشت
کتاب مقدس زرتشتیان «اوستا»، با تأکیدی که بر پاکیزگی جسمی دارد، خودارضایی را در فهرست گناهان نابخشودنی قرار می‌دهد. در آیه ۲۶ تا ۲۸ فرگرد هشتم، بخش پنجم وندیداد آمده‌است:
«ای خالق جهان مادی، ای تو تنها مقدس! اگر مردی بی‌اختیار بذرهایش را بیرون بریزد، جزای وی چه خواهد بود؟ اهورا مزدا چنین پاسخ می‌دهد: ‘هشتصد ضربه شلاق با آسپاهه-آسترا، هشتصد شلاق هم با سرَئوشو کارانا.’ ای خالق جهان مادی، ای تنها مقدس! اگر مردی به اختیار خود بذرهایش را بیرون بریزد، جزای وی چه خواهد بود؟ کفاره این عمل چه خواهد بود؟ راه پاک شدن از این [گناه] چه خواهد بود؟
اهورا مزدا چنین پاسخ می‌دهد: ‘برای چنین عملی، هیچ جزای درخوری نیست، هیچ کفاره‌ای نیست، هیچ‌گونه نمی‌توان [گناه] آن را پاک کرد. این عمل تخلفی است که هیچ کفاره‌ای برایش وجود ندارد، تا ابد.’
پس چه هنگام چنین است؟ ‘هنگامی که گناه‌کننده پیرو قوانین مزدا بوده باشد یا آن قوانین را تعلیم دیده باشد. اما اگر فردی معتقد به قوانین مزدا نبوده و تعلیمی در این رابطه ندیده باشد، آن‌گاه قوانین مزدا این گناه را از گردنش برمی‌دارد؛ اگر وی خود به عملش اعتراف کند و قول بدهد هرگز چنین عمل ممنوعی را دیگر مرتکب نشود.»
البته به گفتهٔ موبدان زرتشتی کتاب وندیداد از دیدگاه و نگرش زرتشت به دور است. چون در دین زرتشت و در نگرش پیامبر زرتشتیان، هرکاری با دانش و علم روز حرام و حلال معلوم می‌شود؛ یعنی اگر علم روز خودارضایی را کاری بیهوده و نادرست بداند، در آیین مزدیسنای هم نارواست.
نتیجه
همانطور که دیدید، به طور کلی خود ارضایی از نگاه اسلام شیعه حرام، از نگاه اهل سنت و علمای شافعی و مالکی حرام، تابعین مکروه و حنفی و حنبلی در استثنائی مجاز است. در مسیحیت، کاتولیک و ارتدکس گناه است اما از نگاه پروتستان گناه نیست. یهود به طور کلی آن را مجاز دانسته است. نهایتا زردشت نیز ان را گناهی نابخشودنی دانسته.
پیشنهاد می‌کنیم که برای ترک خود ارضایی مقاله آن را مطالعه و راهکارهای آن را مو به مو با برنامه ریزی مناسب اجرا کنید.
منابع:
[1] وسائل ج ۱۴ ص ۲۶۸
